ကာဗြန္ဆိုရင္ ကမၻာၾကီးကိုပူေႏြးေစတဲ့ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ရယ္၊ ထမင္းေတြ၊ ဟင္းေတြခ်က္လုိ႔ရတယ္လို႔ သိထားတဲ့မီးေသြးရယ္ အနီးစပ္ဆံုး ေတြးမိၾကမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ မီးခိုးေတြ၊ မီးေသြးေတြမွာ ဘာမွထူးျခားတဲ့ အေရာင္ေတြ တပ္မက္စရာေတြမရွိေပမယ့္။ ကာဗြန္တစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ စိန္မွာေတာ့ ထူးျခားတာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိမယ္ဆိုတာ အားလံုးသိၾကပါတယ္။ စိန္းမွာ တျခားကာဗြန္ေတြထက္ ထူးျခားတာကေတာ့ သူ႔ရဲ႕မာျခင္းအဆင့္က အားလံုးထဲမွာ အျမင့္ဆံုးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္က အေရာင္လက္တဲ့ အရာေတြကို လူတိုင္း၊ သတၱ၀ါတိုင္း ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကတာလည္း အားလံုး သိတာဘဲ။ စိန္ကလည္း ပံုမွန္ဆို ေက်ာက္တံုးတစ္တံုးလို ျဖစ္ေနျပီး အေရာင္သိပ္ျပီးမထြက္ေပမယ့္ ေသြးလိုက္ရင္ ဖ်တ္ဖ်တ္ေတာက္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ လူအားလံုးရဲ႕စိတ္ကို ေမွာ္၀င္ေအာင္ ဖမ္းစားႏိုင္ပါတယ္္။ ဒါဆို အေရာင္လတ္တဲ့ တျခားအရာေတြ ဥပမာ- မနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္မွာ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္လက္
ေနတဲ့ ကန္ေရျပင္မွာ စိန္ပြင့္ေတြခင္းထားသလို လွေနေပမယ့္ လူေတြမွာသာ ပံုမွန္ အေျခအေနနဲ႔ ျပည္စံု ေနမယ္ဆိုရင္ ကန္ေရျပင္ထက္ စိန္တစ္ပြင့္ကိုသာ လူေတြက ပိုျပီးတန္ဖိုးထားၾကမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ လက္တာျခင္းတူေနရင္ေတာင္ စိန္က အျမဲပိုျပီး တန္းဖိုးရွိေနတက္ပါတယ္။
ဒါဆို လူေတြက စိန္ကိုဘာလို႔ တန္ဖိုးထားၾကတာလဲလို႔ ကၽြန္မေတြးမိပါတယ္။ ဘာလို႔လဲ? ဘာေၾကာင့္လဲ? လို႔ အျမဲေတြးမိတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လည္း စိန္ကို သိပ္ျပီးၾကိဳက္သလို၊ ဖိ္တ္ဖိတ္ေတာက္ေနတဲ့ အရာေတြကို မ်က္စိက်မိတယ္။ ေနာက္ထပ္တစ္ခုက စိန္ေတြ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ရတာက အလင္းေဖါက္ႏိုင္တဲ့ အစြမ္းေတြ ရွိတာေၾကာင့္ လို႔ လက္ခံလိုက္ပါတယ္။ စိန္ရဲ႕ မာေၾကာမွဳ႕နဲ႔ ၾကည္လင္မွဳေပၚမွာ မူတည္ျပီး သူ႕ရဲ႕ အေရာင္လက္မွဳ႕ အေပၚမွာ စိန္ရဲ႕တန္ဖိုးလည္း ကြာျခားသြားပါတယ္။
ဒါဆိုရင္ ေလာကမွာ ေလာကဓံက ဘယ္ေလာက္ဘဲ အပူတိုက္ပါေစ ၾကံ့ၾက့ံခံျပီးကိုယ့္ရဲ႕ မာေၾကာမွဳ အဆင့္ ျမင့္လာေအာင္၊ ကိုယ့္ယံုၾကည္မွဳ အဆင့္သာ အျမင္ဆံုးေရာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္ လူ႔ေလာကရဲ႕ အမာဆံုး ကာဗြန္- စိန္- ဆုိတာမ်ိဳး ျဖစ္လာမယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆံုးမလိုက္မိတယ္။
တကယ္လို႔သာ ကိုယ့္မွာ ဘယ္ေလာက္ဘဲ ပူေလာင္၊ ခါးသီးတဲ႔ ေန႔ရက္ေတြသာ ၾကံဳလာရပါေစ ၾကည္လင္တဲ့ အစြမ္းသတၱိ အားေကာင္းတဲ့ စိတ္ထားသာ ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ အလင္းေဖါက္ႏိုင္တဲ့ တစ္ခ်ိ္န္မွာ အေရာင္ ေတာက္ႏိုင္မယ္လို႔လည္း ေတြးမိလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ကိုယ့္ဘဝကို ကိုယ္လိုခ်င္သလို၊ လိုအပ္သလိုသာ ပံုေဖၚအကြတ္ခ် ေသြးႏိုင္ခဲ့ရင္ တဖ်တ္ဖ်တ္လတ္ေနတဲ့ စိန္တစ္္ပြင့္ဟာ ကိုယ္လည္း ျဖစ္ႏုိင္တာဘဲ ဆိုတဲ့အေတြးမ်ိဳး တကယ္ကို ရရွိလိုက္ပါတယ္။
အမွန္က ေက်ာင္းအသြား၊ မီးရထားလမ္းေဘးက အေရာင္တဖ်တ္ဖ်တ္ေတာ္ကေနတဲ့ ကန္ေရျပင္ကိုၾကည့္ျပီး ေခါင္းထဲေရာက္လာတဲ့ အေတြးတစ္ခုပါ။ ေတြးလုိက္တာ နားလည္လိုက္တာက အလြန္ဆံုး တစ္မိနစ္ ေလာက္ဘဲ ၾကာမယ္ထင္ပါတယ္။ စိန္နဲ႕ ေရ ၾကားမွာ ေရက လူအသက္အတြက္ အေရးၾကီးတာေတြ၊ ေရက အသက္ရွင္ဖို႔အတြက္ အေရးၾကီးတာေတြ ဘာမွထည့္မတြက္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ စိန္က ပိုျပီး တန္ဖိုးရွိေန ပါတယ္။ ကန္ေရျပင္က ေရက မနက္ပိုင္းသာအေရာင္ေတာက္ျပီး လွႏိုင္ေပမယ့္ စိန္ကေတာ့ အျမဲထာဝရ လွေနႏိုင္ တယ္။
