ဘေလာဂ့္မေရးတာၾကာေတာ့ ေရးခ်င္စိတ္ကုန္ခမ္းေနတာေရာ။ စာေရးေနက်မဟုတ္ေတာ့ စာမသြားေတာ့တာ ေရာ ေပါင္းျပီး ဘေလာဂ့္ေရးဖို႔ လက္တြန္႔ေနမိပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာဘဲ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာေလးေတြ ေျပာေနမိတယ္။ အရင္တုန္းကလို ကိုယ္ေျပာခ်င္တာေတြ ကီးဘုတ္ေပၚကေန တဆင့္ ဘေလာဂ့္ေပၚကို မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ခ်က္တင္ထိုင္လိုက္။ ေနးတစ္ထဲကို ၀င္လုိက္နဲ႔ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အခ်ိန္ကုန္ေနတယ္။ စလံုးကို ေရာက္ကတည္းက ျမန္မာစာရိုက္လို႔ အဆင္မေျပတာက စျပီး ဘေလာဂ့္ျပတ္ သြားသလို ျဖစ္ျပီး အခုေတာ့ ေမ့သေလာက္ေတာင္ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ဟီး ရည္းစားေတြဘာေတြနဲ႔ ေ၀းသြားရင္ ျပတ္သြားတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးထင္ပါတယ္။ မီးေ၀းခ်ိတ္ေအးတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ စာေရးစရာ အိုင္ဒီယာေရာ၊ ေရးခ်င္စိတ္ေရာ တျဖည္းျဖည္းနည္းသြားတာသာၾကည့္ပါေတာ့။
ဒီရက္ပိုင္းမွာ နဲနဲေလး မုဒ္ျပန္၀င္လာသလိုဘဲ။ ေရးမယ္ေရးမယ္လုပ္ေနတုန္း တက္မယ့္သူရွိတာေလးေတြဘဲ ေရးျဖစ္ေနတယ္။ ျပီးေတာ့ ေလ့က်င့္တာနည္းေတာ့ အစကတည္းက အေရးအသားမေကာင္းတဲ့သူဆိုေတာ့ ျပီးျပီး ဖတ္လို႔မေကာင္းတဲ့စာေတြေရးေနမိတယ္။ အခုေတာင္ၾကည့္ပါလား။ ဘာမွမဟုတ္တာေလးေတြကို ေရးေနမိတယ္။ တက္ေၾကြးဆပ္ဖို႔ကို ပတ္ေျပးေနမိတယ္။ ဘေလာဂ့္ထဲမွာ။ ဘေလာဂ့္စေရးခါစတုန္းကေတာ့ အသည္းအသန္ဘဲ။ ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္းမီးေ၀းသြားေတာ့ ေအးသြားတယ္။ ဒီၾကားထဲေတာ့ ဘေလာဂ့္ျပန္ေရးျဖစ္ေအာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မီးျပန္တိုက္မွနဲ႔တူတယ္။
ဒီရက္ပိုင္းမွာ နဲနဲေလး မုဒ္ျပန္၀င္လာသလိုဘဲ။ ေရးမယ္ေရးမယ္လုပ္ေနတုန္း တက္မယ့္သူရွိတာေလးေတြဘဲ ေရးျဖစ္ေနတယ္။ ျပီးေတာ့ ေလ့က်င့္တာနည္းေတာ့ အစကတည္းက အေရးအသားမေကာင္းတဲ့သူဆိုေတာ့ ျပီးျပီး ဖတ္လို႔မေကာင္းတဲ့စာေတြေရးေနမိတယ္။ အခုေတာင္ၾကည့္ပါလား။ ဘာမွမဟုတ္တာေလးေတြကို ေရးေနမိတယ္။ တက္ေၾကြးဆပ္ဖို႔ကို ပတ္ေျပးေနမိတယ္။ ဘေလာဂ့္ထဲမွာ။ ဘေလာဂ့္စေရးခါစတုန္းကေတာ့ အသည္းအသန္ဘဲ။ ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္းမီးေ၀းသြားေတာ့ ေအးသြားတယ္။ ဒီၾကားထဲေတာ့ ဘေလာဂ့္ျပန္ေရးျဖစ္ေအာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မီးျပန္တိုက္မွနဲ႔တူတယ္။
