RSAF Open House 2008

ဒီေန႔ စကၤာပူေလေၾကာင္းရဲ႕ ႏွစ္ (၄၀)ျပည့္အထိမ္းအမွတ္ျပပြဲကိုသြားၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ဒီေလာက္ အပင္ပန္းခံျပီးသြားဖုိ႔ အစီအစဥ္မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ Apache ဆိုတဲ့ ရဟတ္ယာဥ္ကို အရင္ကတည္းက အရမ္းသေဘာက်ျပီး အဲ့ဒီ ရဟတ္ယာဥ္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြကို သေဘာက်ခဲ့တာေၾကာင့္ သြားဖုိ႔ကို ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပါ။ ရဟတ္ယာဥ္ေတြထဲမွာ အဲ့ဒီ Apache ရဟတ္ယာဥ္ေလာက္ၾကည့္ေကာင္းတာ မရွိဘူးလို႔ အျမဲထင္ခဲ့တာပါ။အဲ့ဒီရဟတ္ယာဥ္ကို အျပင္မွာျမင္ဖူးခ်င္ပါတယ္ ဒီတသက္ျမင္ဖူးလိမ့္မယ္လို႔လည္း တစ္ခါမွ မစဥ္းစားမိပါဘူး။ ဒီလို အခြင့္အေရးမ်ိဳးရလိမ့္မယ္လို႔လည္း မထင္မိပါဘူး။ ဒီတစ္ခါက ေလယာဥ္ေတြကို ျပထားရံုမက ေလယာဥ္ စီးခြင့္ကံစမ္းမဲကိုပါ ေဖါက္ေပးမယ္ဆိုလို႔ ပိုျပီး စိတ္၀င္စားျပီးသြားခဲ့တာပါ။ ပြဲမွာ လူေတြ သိပ္ျပီးမမ်ားေပမယ့္ လာတဲ့လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စကၤာပူႏိုင္ငံသားေတြမ်ားပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ကေလးေတြ။

ေျမပံုလမ္းညႊန္နဲ႔ ကံစမ္းမဲလက္မွတ္ပါေသာ စာအုပ္ေလး။

Apache AH-64


Apache AH-64 ရဲ႕ တပ္ဆင္ႏိုင္တဲ့ လက္နက္ေတြ။

ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ေရာင္းစားထားတဲ့ ေလယာဥ္အေဟာင္းေတြကို စကၤပူေလေၾကာင္းရဲ႕ ျပတိုက္ထဲမွာ ေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ ေလယာဥ္အေဟာင္းၾကီးေတြနဲ႔လည္း ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ခဲ့ပါတေသးတယ္။ ဓါတ္ပံုေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားရိုက္ခဲ့ေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ပံုမယ္မယ္ရရ ေကာင္းေကာင္းတစ္ခုမွမထြက္ခဲ့ပါဘူး။ ရိုက္ခဲ့သအမွ်ထဲက ေကာင္းမယ္လို႔ထင္မယ့္ ပံုေလးေတြပဲေရြးျပီး တင္လိုက္ပါတယ္။

Alouette (အရင္တုန္းက နာမည္ၾကီး ရဟတ္ယာဥ္ေပမယ့္ အခုေတာ့ ျပတိုက္ထဲမွာ)

ပဲြလာတဲ့လူတိုင္းကို ဒီလိုမ်ားစတစ္ကာေလးေတြလက္ေဆာင္ေပးၾကပါတယ္။

ျပီးေတာ့ ဒါမ်ိဳးေလးေတြကပ္ထားၾကတယ္။

ကၽြန္မအရမ္းၾကိဳက္တဲ့ ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႔ကို စကၤာပူ ထံုးစံအတိုင္း တန္းစီးရတာ တစ္နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ မိုးကရြာေသးတယ္၊ ေတာပါ္ေသးရဲ႕မိုးရြာတဲ့အခ်ိန္က တန္းစီဖို႔ အမိုးေအာက္ေရာက္ေနလို႔ ေရမစိုခဲ့တာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ အခ်ိန္ယူရက်ိဳးနပ္ပါတယ္။ တကယ့္ေလယာဥ္အစစ္ကို တကယ္၀င္ထိုင္းခြင့္ရတာအရမ္းကို ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေလယာဥ္စီးခြင့္ ကံစမ္းမဲကေတာ့ မေပါက္ခဲ့လို႔ ေလယာဥ္ေတာ့ မစီးခဲ့ရဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵတစ္ခုေတာ့ ဒီေန႔ျပည့္ခဲ့ပါတယ္။ မေမွ်ာ္လင့္ပဲေပါ့။

ႏွင္းဆီနီနီ။