မာန။ လူတိုင္း မာနရွိၾကတယ္ထင္တယ္။ မာနဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုမွန္း လူေတြ အဓိပၸါယ္ဘယ္လိုေကာက္လည္း ကၽြန္မ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မာနဆိုလိုက္တာနဲ႔ မၾကည္ျဖဴသံ၊ အေကာင္းမျမင္သံေတြပါေနတာေတာ့ လူတိုင္း လက္ခံမယ္ထင္ပါတယ္။ မာနၾကီးလိုက္တာလို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ေျပာတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို မၾကည္ျဖဴ မႏွစ္ သက္ဘူးဆိုတာ ေလသံၾကားရံုနဲ႔ သိႏိုင္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ စကားလံုးေတြ အမ်ားၾကီးထဲကမွ မာနၾကီးတယ္ဆိုတာ ဘာလို႔ ေရြးသံုးလဲ ဆိုတာကေတာ့ ေျပာတဲ့လူကဘဲသိမွာမို႔ ဘာမွေျပာလိုပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းမွာ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း၊ ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ လူမွဳ႕ေနထိုင္မွဳဘ၀နဲ႔၊ ကိုယ္ပိုင္ ေရြးခ်ယ္မွဳေတြ ရွိတာကို လူေတြ ေမ့မ်ားေနၾကသလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္။ တစ္မိတည္းေပါက္တဲ့ ေမြးခ်င္းေတြ ခ်င္းေတာင္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္မွဳ၊ ေရြးခ်ယ္မွဳနဲ႔ ဘ၀ကိုသိမွဳ၊ ျမင္မွဳေတြကြဲျပားတယ္လို႔ ကၽြန္မျမင္ပါတယ္။ ဥပမာ- ကၽြန္မနဲ႔ ကၽြန္မေမာင္ေလးဆို အကုန္ဆန္႔က်င္ဖက္ပါ။ သူက ျမန္မာစာေတြၾကိဳက္တယ္၊ ကၽြန္မက အေနာက္တိုင္း အစားေသာက္ေတြၾကိဳက္တယ္။ ေနာက္တိုင္းအစားေသာက္ေတြ ၾကိဳက္တယ္ဆိုေပမယ့္ ကၽြန္မ သေရစာေတြမၾကိဳက္ဘူး၊ သူက ေနၾကာေစ့ကအစ၊ အခ်ဥ္ထုပ္ထိ ၾကိဳက္တယ္။ သူက အ၀တ္အစားကို ၀တ္လို႔ ရရင္ျပီးတာမ်ိဳးၾကိဳက္တယ္။ ကၽြန္မ တာရွည္ခံတာမ်ိဳးကို ေရြးျပီးၾကိဳက္တက္တယ္။ စသည္ စသည္ျဖင့္ လံုး၀မတူ တာေတြရွိပါတယ္။ လူတိုင္ကိုသူက တည့္ေအာင္ေပါင္းတယ္၊ ကၽြန္မက ကၽြန္မသေဘာက်တဲ့လူမွ တည့္ေအာင္ ေပါင္းတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြေပါ့။ ဒါကေတာ့ အနီးစပ္ဆံုး ဥပမာပါ။

လူတိုင္းမွာ အျမႊာေတာင္မွမတူတာေတြ အမ်ားၾကီးရွိႏို္င္ပါတယ္။ မတူတာေတြမ်ားၾကီး ရွိႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ တူတာေတြ မရွိဘူးလို႔ မေျပာပါဘူး။ တူတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္နဲ႔ အယူအဆ၊ အေတြးအေခၚ၊ အျမင္စတာေတြ မတူတာနဲ႔ ဒီလူတံုးလိုက္တာ၊ ဒီလူအသံုးမက်ဘူး၊ ဒီလူညံ့လိုက္တာလို႔ ဘာလို႔လူေတြေတြးလဲ ကၽြန္မလံုး၀မသိပါဘူး။ ငါနဲ႔သူ အျမင္မတူပါလားဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ခ်ိဳ႕ယြင္းေနတက္ပါတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ တစ္ခါတစ္ေလ ခ်ိဳ႕ယြင္းတတ္ပါတယ္။ ဒါကအမွန္ပါ။ ျပီးျပည့္စံုတဲ့လူဆိုတာမရွိေတာ့ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္မွာလည္း တစ္ခါတေလရွိပါတယ္လို႔ ၀န္ခံပါတယ္။ ဘာလို႔ တခါတေလလို႔ေျပာလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မ အေပါင္းအသင္းေတြကို အတက္ႏိုင္ဆံုး အကန္႔ေတြခဲြျပီး ေပါင္းတာမို႔ပါ။

သာမာန္ကိစၥေလးေတြမွာ သိပ္ျပီးမသိသာေပမယ့္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မွဳ႕ကို ေနာက္လူတစ္ေယာက္က ေလးေလးစားစား တန္ဖိုးထားရင္ ေလာကမွာ ေအးခ်မ္းသြားမယ္လို႔ျမင္မိပါတယ္။ အခုဟာက ကိုယ္မဟုတ္တဲ့ တျခားလူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မွဳ႕ကို ကိုယ္က ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ မွားတယ္ မွန္တယ္ ေ၀ဖန္ေနေတာ့ ဘယ္ေကာင္း ပါ့မလဲ။ သူကိုယ္တိုင္ သူ႔လိုအပ္ခ်က္အတြက္၊ သူ႔စိတ္ၾကိဳက္ေရြးခ်ယ္ထားတာေလ။ သူ႔ဘ၀ကို သူကိုယ္တိုင္ တည္ေဆာက္ယူတာေလ။ သူလိုအပ္တာေတြဘဲ ထည့္ထားမေပါ့။ မေတာ္တေရာ္၊ အဆင္မေျပတာ၊ မႏွစ္သက္ တာေတြကို ထည့္ထားပါ့မလား။ စိန္တုံုးၾကီး တန္ဖိုးၾကီးလွပါတယ္၊ စားစရာမရွိတဲ့ ေတာထဲမယ္ရွိေတာ့ ေန႔လည္စာ တစ္ခြက္ေလာက္ စိန္တံုးၾကီး တန္ဖိုးရွိခ်င္မွ ရွိမွာပါ။ စားလို႔မရတဲ့ စိန္တံုးၾကီး ဖင္ခုထိုင္ျပီး ငတ္ေနတဲ့ ဘ၀မ်ိဳး ေနႏိုင္မလား စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။

ဒီလိုပါဘဲ ကၽြန္မလည္း ကၽြန္မဘ၀အတြက္ အတက္ႏိုင္ဆံုးၾကိဳးစားပါတယ္။ သူမ်ားေတြ ၾကိဳးစားတယ္လို႔ ျမင္ခ်င္မွ ျမင္ပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ ၾကိဳးစားႏိုင္တာ ဒါအကုန္ပါဘဲ။ အဲ့ဒီအတြက္ ကၽြန္မေက်နပ္ပါတယ္။ ကၽြန္မ အခုဘ၀နဲ႔ ေနာက္ဘ၀အတြက္ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ အတူျပဳလိုပ္မယ့္ ဘ၀ခရီးေဖၚေရြးခ်ယ္တဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္မအကုသိုလ္ကို ကုသိုလ္အျဖစ္ေျပာင္းလဲႏို္င္မယ့္၊ ယံုၾကည္အားကုိးရတဲ့၊ စိတ္ခ်ရမယ့္လူကိုဘဲ ကၽြန္မအနားမွာ ထားခ်င္ပါတယ္။ စိတ္တူကိုယ္တူ၊ ကိုယ့္ကိုလည္း ၾကည္ျဖဴသလို သူ႔ကိုလည္း ကိုယ္က ၾကည္ျဖဴႏုိင္မယ့္လူကိုဘဲ ေရြးခ်ယ္မွာပါ။

ေငြတြ၊ ဂုဏ္ေတြကို မက္ေမာ၊ တြက္ခ်က္ျပီး ဘ၀ခရီးအတြက္ မေရြးခ်ယ္ပါဘူး။ ကၽြန္မဘ၀အတြက္ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ခ်ထားတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ ေရႊေရာင္စည္မ်ဥ္းပါ။ ကၽြန္မအတြက္ ေရႊေရာင္စည္းမ်ဥ္းပါ။ တျခားသူ အတြက္ ထူးျခားခ်င္မွ ထူးျခားမွာျဖစ္ေပမယ့္ ကၽြန္မအတြက္ ေတာ့ထူးျခားတဲ့ ေရႊေရာင္စည္းမ်ဥး္ပါ။ လူ႔ဘ၀ဆိုတာတိုတိုေလးပါ ခဏေလးအတြင္းမွာ စိန္ပံုေပၚထိုင္ျပီး စိတ္ဆင္းရဲတဲ့ ဘ၀မ်ိဳး ကၽြန္မ မဖန္တီးခ်င္ပါဘူး။ မႏွစ္သက္ပါဘူး။ ဒါက ကၽြန္မဘ၀အတြက္ ကၽြန္မေရြးခ်ယ္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မွဳကို ကၽြန္မေလးစားပါတယ္၊ တန္ဖိုးထားပါတယ္။ ဒီလို ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မွဳ႕ကို ကိုယ္ေလးစားတာ၊ တန္ဖုိးထားတာ မာနတဲ့လား။ တကယ္ကို မစဥ္းစားတက္တာပါ။

လူေတြ ကိုယ္ၾကိဳက္တာကိုယ္လုပ္ေနၾကတာပါဘဲ။ ကိုယ္လည္း ကိုယ္ၾကိဳက္တာကိုယ္လုပ္တယ္ သူလည္း သူၾကိဳက္တာသူလုပ္ေနတာဘဲ။ အားလံုးအတူတူဘဲကို သူမ်ားက်မွ ဘာလို႔ မေကာင္းဘူးျဖစ္ေနရတာလဲ။ အမွန္ေတာ့ ဒီလိုေျပာလိုက္တာက ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းပါ။ သူက အရမ္းေအးပါတယ္။ သူက အရိုးခံနဲ႔ ေျပာလိုက္တာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ခံစားလိုက္ရတာက ကၽြန္မပါ။ ကိုယ္မမွန္ဘူး၊ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အရာတစ္ခု ကိုယ္လက္ထဲမွာ မရွိေနတာဟာ ကၽြန္မအတြက္ အလံုးျခံဳဆံုးပါ။ ကၽြန္မဒီလို ယူဆေပမယ့္ သူတို႔ကေတာ့ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္တယ္လို႔ ထင္တာေလးေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ေျပာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ဘယ္လိုမွ မရည္ရြယ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မစိတ္ထဲ ေပၚလာတာက လူေတြစိတ္မွာ ဒါမ်ိုဳးေလးေတြ ရွိတက္တယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတာ ကိုဘဲ ေစတနာေတြလြန္ျပီး ေျပာလိုက္သလား ေတာ့ မသိပါဘူး။ အမွန္ကေတာ့ သူတစ္ေယာက္တည္း မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ စကားမို႔လည္း ဒီစကားကို ကၽြန္မ အလြန္ခံစား လိုက္ရတာပါ။

တြက္တတ္တဲ့လူကလည္း သူလည္း သူ႔အတြက္ အလံုျခံဳဆံုး၊ အဆင္အေျပဆံုးကို ေရြးခ်ယ္တာပါ။ ကၽြန္မလည္း ကၽြန္မအတြက္ အသင့္ေတာ္ဆံုး၊ အေကာင္းဆံုးကို ေရြးခ်ယ္တာမို႔ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ ျမင္မိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မလူတိုင္းရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မွဳ႕တိုင္းကိုေလးစားပါတယ္။ ကၽြန္မေျပာခ်င္တာလဲ လူတိုင္ကလည္း သူတစ္ပါရဲ႕ေရြးခ်ယ္မွဳ႕ကိုေလးစားပါ။ ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္မလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ ေအးခ်မ္း လိုက္မလဲ။ ကိုယ္အတြက္ အေကာင္းဆံုး၊ အသင့္ေတာ္ဆံုးကို ေရြးခ်ယ္တာ မာနတဲ့လား။ ကၽြန္မေတာ့ မာနလို႔ မထင္မိပါဘူး။

တကယ္လို႔သာ အဲ့ဒါကို မာနလို႔ လူေတြေခၚၾကမယ္ဆိုရင္လည္း ေခၚၾကပါေစ။ အဲ့ဒီမာနဟာ ကၽြန္မတို႔ ဘ၀ အတြက္ အေကာင္းဆံုး ေရြးခ်ယ္မွဳေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု သယ္ေဆာင္လာေပးမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ မေကာင္းတဲ့ အျမင္နဲ႔ ေျပာလုိက္ေပမယ့္ အဲ့ဒီမာနဟာ ကၽြန္မကို အေကာင္းဆံုးေရြးခ်ယ္မွဳေတြ ေပးလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ေနတုန္းပါဘဲ။ မာနၾကီးတယ္၊ မရွိမာန။ ဘာျဖစ္လဲ မာနရွိဖို႔ လြယ္တာမွတ္လို႔။ ကၽြန္မအျမင္ကေတာ့ လူတိုင္းမွာေတာ့ မတူညီတဲ့ ေရြးခ်ယ္မွဳေတြ ရွိေနသလို မတူညီတဲ့ မာနေတြလည္းရွိေနမယ္လို႔ ယံုၾကည့္ပါတယ္။ မာနက စားသံုးတတ္ရင္ ခ်ိဳျမိန္ပါတယ္။ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ မာနဟာ ခ်ိဳျမိန္ပါတယ္။