Sunday 23 December 2007

ဒီလိုပါဘဲ

ဒီရက္ပိုင္းတြင္း ကၽြန္မဘာမ်ားလုပ္ေနလဲဆိုျပီး စိတ္ပူေနတဲ့သူမ်ားရွိမလားလို႔ အေၾကာင္းၾကားစာ တင္လုိက္ရတာ ပါ။ ဟဲဟဲ စိတ္မ၀င္စားတဲ့သူမ်ားအတြက္ေတာ့ အေၾကာင္းရွာျပီး ဆားခ်က္တယ္လို႔ မွတ္ေပးၾကပါေနာ္။

ဒီတေလာမွာမွ ဒီဇင္ဘာလည္းျဖစ္၊ ရွဳပ္စရာေတြကလည္းမ်ား၊ အိမ္ကလည္း ေျပာင္းဖို႔ျပင္ေနတာ ဒီလမွလာျပီး ေျပာင္းရတယ္လို႔။ ဟိုဟိုဒီဒီစာပို႔ေတာ့လည္း စာက မျပန္၊ ျပန္တဲ့စာကလည္း က်က္သေရကမရွိနဲ႔။ စိတ္နဲ႔ ငါနဲ႔ညစ္ ေနတာ။ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကိုေတာင္ မေရာက္ျဖစ္တာအေတာ္ၾကာေနပါဘီ။ ခါတိုင္း ကိုယ့္ဆီအလည္လာတဲ့ သူေတြဆီကိုေတာ့ မေရာက္ေရာက္ေအာင္သြားျဖစ္တယ္။ အရင္ကေတာ့ တေန႔တေန႔ လိပ္စာေတြ႔တာနဲ႔ ၀င္ေတာ့တာဘဲ။ ခုမ်ားေတာ့ ကိုယ့္ဘေလာဂ့္ေလးေတာင္ ကိုယ္၀င္မၾကည့္ျဖစ္တဲ့အျဖစ္။

ဘာမွမလုပ္ဘဲကို အလုပ္ကရွုပ္ေနေတာ့တာ။ ပိုက္ဆံမရဘဲ အခ်ိန္ကုန္ေနတက္တယ္။ ဘေလာဂ့္ေရးခါစ ကေတာ့ မ်က္စိေတြေပါက္ထြက္မတက္ စာေတြလိုက္ဖတ္မိလုိ႔ အခုေတာ့လည္း က်န္းမာေရး အဆင္ေျပေအာင္ ေနရင္ကေန ကၽြန္မ ဘေလာဂ့္နဲ႔ ျပတ္ေတာ့မယ္။ အခ်ိန္တုိင္းသူ႔အေၾကာင္းမစဥ္းစားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ျပတ္ခ်င္တုန္းကေတာ့ မျပတ္ဘဲ ခုေတာ့လည္းျပတ္ေနသလိုဘဲ။ဟဲဟဲ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ဘေလာဂ့္တရာျပည့္ေအာင္ ထိန္းထားတယ္လို႔ေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ့္အားေပးေနမိပါတယ္။ တစ္ရာမေက်ာ္ေအာင္ ဒီဇင္ဘာမွာ ထိန္းထားတာ အခုဆို ၉၈ ခုျဖစ္ေနဘီထင္တယ္။

ဘေလာဂ့္ေလးေရ ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ေနာ္။ ငါတာ၀န္ေၾကဘူးျဖစ္ေနတယ္။ တခါတခါေတာ့လည္း မ်ိဳးေက်ာ့ျမိဳင္ရဲ႕ လူျဖစ္ရတဲ့ဒုကၡသီခ်င္းေတာ့ ညည္းမိသား။ စိတ္ကုန္မိပါတယ္ ေလာကရယ္။ အားလံုးဘဲ အဆင္ေျပပါေစေနာ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
ႏွင္းဆီနီနီ။။