ေရးခ်င္တာေတြမ်ားေနလ႔ို ေခါင္းထဲမွာစဥ္စားေနတာေခါင္းကိုပူေနတာပါဘဲ။ ေရးဖို႔၀င္လာတုိင္း စဥ္းစားထားတာ ေတြ ထဲကဘာေရးရမွန္းမသိလို႔ ဒီအတိုင္းျပန္ထြက္သြားတာလည္း ခဏခဏပါဘဲ။ ဒီေန႔ ကၽြန္မၾကိဳက္ခဲ့ဖူးတဲ့
ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကၽြန္မကို မဂၢဇင္းမွာထည့္ခို္င္းတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္တင္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔ေကာင္ေလး
နဲ႔ပက္သက္ျပီးေရးထားတာပါ။ ကၽြန္မဇာတ္လမ္းအစအဆံုးသိေနလို႔ ခံစားလို႔ရသလို၊ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းေတြကို
ေပးျပီးဖတ္ေတာ့လည္း ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာၾကပါတယ္။ အစကကဗ်ာကို ၾကိဳက္လို႔အလြတ္က်က္ထားေပမယ့္ အခုေတာ့ အခ်ိဳ႕တ၀က္ေမ့သြားျပီး။ ကဗ်ာေလးကဒီမွာ..
သူမရဲ႕အခ်စ္
ေကာင္းကင္ေတြေတာင္အလြန္႔လြန္႔လူးတဲ့
ရင္အံုတစ္ခုေပၚ ခဏခဏ။
အိပ္မက္ေတြနဲ႔ က်စ္လစ္ခဲ့လက္ေတြထဲမွာ
သူမေလ အစစ္အမွန္ရင္ခုန္ခဲ့တာ
ခဏခဏ။
ခဏေလးေတာင္မွ မလြတ္လပ္ခ်င္ေတာ့တဲ့အထိ
ခဏခဏ။
ညီမေလး သြား/ေဆး(မန္း)
ကဗ်ာဆရာက သူ႔ကဗ်ာေလးကို အလွဆံုးေရးခဲ့တာပါ။ ကၽြန္မက ကၽြန္မရြတ္ဆိုတက္သလို ျပန္ေရးထားလို႔ ကာရန္မညီခဲ့ရင္ခြင့္လြတ္ေပးပါ။
